समजा एखाद्या वेळी तुम्ही गावच्या जत्रेत मित्रांच्या घोळक्यात उनाडक्या करत फ़िरत असतान एक अनोळखी काकू अचानक तुमच्यापुढे येउन उभ्या राहिल्या आणि म्हणाल्या "बेटा, आमची कार पंक्चर झालीय. घरी फोन करायचाय. जरा मोबाईल देतोस?" तर तुम्ही काय कराल?

बरोब्बर! तुम्ही प्रथम हळूच हातातल्या घड्याळाकडे बघाल. मग आजूबाजूला खरच कुठे एखादी पंक्चर कार दिसतेय का ह्याचा अंदाज घ्याल. "यावेळी या भागात 'कॉईन बॉक्स' चालू नसतील का?" ह्या प्रश्नाच उत्तर शोधण्याचा प्रयत्न कराल.पण तेवढ्यात तुमची नजर त्या कारमधून बाहेर पडणा-या गरोदर बाईवर पडेल.त्या दोन्ही बायकांच्या चेह-यावरून "त्या एकंदरीत घरंदाज व संकटात सापडलेल्या अबला आहेत" असा विचार मनात पक्का करुन तुम्ही खिशातून तुमचा मोबाईल काढाल व त्या काकुंच्या हवाली कराल.

काकू फोनवर कुठलाही पुणेरी-पणा न दाखवता सुजाण नागरिका-सारख फक्त कामाच तेवढच बोलतील. "कार पंक्चर झालीय.नवी पाठवा" येवढे बोलून काकु फोन तुमच्या हातात देतील. वरुन तोंड भरून आशिर्वाद मिळतील. आणि तुम्हीसुद्धा एका गरजूला मदत केल्याच मानसिक समाधान मिळवून मित्रमंडळीत गुंग व्हाल!

दुस-या दिवशी सकाळी गावातल्या प्रमूख बाजारपेठेत २ प्रचंड मोठे बॉंबस्फोट होतील. हजारो लोक म्रुत्यूमुखी पडतील. गुप्तचर यंत्रणांची तपासचक्र वेगानी फ़िरु लागतील.

स्फोटाच्या दुस-या दिवशी "अतिरेक्यांची स्फोटाच्या आदल्या रात्री गावच्या जत्रेत एक असाच स्फोट घडवून आणण्याची योजना फ़सली होती" असे पोलीस जाहीर करतील. "आपला जीव थोडक्यात वाचला" या विचाराने तुम्ही सुखी व्हाल ... पण काही क्षणच ...

"कार पंक्चर झालीय. नवीन पाठवा." या सांकेतीक शब्दांत अतिरेक्यांनी जत्रेतला स्फोटाचा प्रयत्न फ़सल्याचे त्यांच्या म्होरक्याला कळविले असे प्रत्येक पेपरात छापून येइल.

ते वाचत तुम्ही काराग्रुहात; त्या गरोदर बाईचे चित्र डोळ्यासमोर आणत, तिच्या पोटात खरच एक निष्पाप जीव होता का हजारो निष्पापांचा जीव घेण्यासाठी बांधलेला बॉंब होता यावर विचार करत, हे असले जीवन जगण्यापेक्षा ती कार पंक्चर झाली नसती व तो बॉंब तिथेच फूटून आपला जीव गेला असता तर छान झाले असते असे स्वत:ला म्हणत तळमळत बसलेले असाल.

तेव्हा शक्यतो आपला मोबाईल अनोळखी व्यक्तीला वापरायला देउ नका.

काय म्हणालात? हे सगळ सांगणारा मी कोण?

मागचा मनुष्याला शहाणा करण्यासाठी आधी पुढच्यास ठेच खावी लागते.
आपल्या सर्वांच्या जीवन-म्रुत्युच्या या प्रवासातला तुमच्या पुढे चालणारा सहप्रवासी समजा मला हव तर ...
ठेचकाळलेला ...