अजुन एक वर्ष आले आणि गेले!गेलेल्या वर्षाने मला अनेक संकल्प करताना व तेच संकल्प काही दिवसानंतर धुळीत मिळवताना बघितले!
हे वर्ष "२००७-बॉन्ड वर्ष" असल्या कारणाने या वर्षीचे मी ७ संकल्प सोडले आहेत.
१. भारत क्रिकेटचा सामना हारला तरी दु:ख मानून घ्यायचे नाही. आपण त्या गावचेच नाही असे दाखवायचे म्हणजे अकारण चिडचीड करणे थांबेल. ( हल्ली लोक भारताच्या पराभवाच्या सुरस कथांना सुरुवात करतात आणि माझ्यातला सच्चा क्रिकेटप्रेमी जागृत झाला की मजा बघत बसतात हे माझ्या लक्षात आलय! )
२. गोविंदाचा चित्रपट चुकूनही बघायचा नाही. हा संकल्प म्हणजे माझ्या "सहनशक्तीचा अंत" कुठे आहे याची जाणीव मला व्हायला लागलीय याचा पुरावा.
३. दिवसातून ४ कप कॉफ़ी प्यायली तर मनुष्य नपूंसक बनू शकतो या धक्कादायक निष्कर्शाच्या सत्यासत्यतेबद्दल प्रयोग न करता दिवसात जास्तीत जास्त ३ ग्लास कॉफ़ी प्यायची. ( आईची शिकवण "विषाची परीक्षा कशाला घ्या?" आयतीच अमलात आणली जाईल! )
४. शाळा-कॉलेजचा कोणताही मित्र भेटला तरी गप्पा मारताना शिक्षकांचा विषय टाळायचा. ( रात्री फार अभद्र आणि भेसूर स्वप्न पडतात नंतर ... )
५. वर्गणी, बक्षीसी, स्वेच्छानिधी('डोनेशन'), दक्षीणा, उधारी या स्त्रीलिंगी चिजांपासून 'सुरक्षीत अंतर ठेवणे'.
६(अ). शक्यतो मुलींना फिरायला घेउन जायचे नाही. आणि गेलोच तर पैशाचे पाकीट घरीच ठेउन मग बाहेर पडायचे.
६(ब). तसेच रोजचा खर्च रोज लिहायचा. अशाने खर्च करण्याची सवय आपोआप जाते असे लोक म्हणतात.
*** ६(अ) संकल्प तडीस जाणे शक्य नाही असे ज्या दिवशी वाटेल त्या दिवशी ६(ब) संकल्पालाही तिलांजली दिली जाईल. कारण मुलींना फिरवले नाही तर खर्च मर्यादीत राहतो असेही बुजुर्ग लोकांचे म्हणणे आहे.
७. "आयुष्यात तू काय काय केल आहेस?" अस नरकाच्या दारावर चित्रगुप्ताने विचारल तर पंचाईत नको म्हणून रोजच्या रोज कंटाळा न करता रोजनिशी लिहायची. ( वरती का खाली पाताळात जिथे कुठे यमाची सभा भरत असेल तेथे 'मायक्रोसॉफ़्ट नेटवर्कींग' पोचले असेल अशी आशा बाळगून ब्लॉगच 'अपडेट' करायचा. अश्या प्रकारे सकारात्मक दृष्टीकोनाचा विकास होईल. )
हे वर्ष "२००७-बॉन्ड वर्ष" असल्या कारणाने या वर्षीचे मी ७ संकल्प सोडले आहेत.
१. भारत क्रिकेटचा सामना हारला तरी दु:ख मानून घ्यायचे नाही. आपण त्या गावचेच नाही असे दाखवायचे म्हणजे अकारण चिडचीड करणे थांबेल. ( हल्ली लोक भारताच्या पराभवाच्या सुरस कथांना सुरुवात करतात आणि माझ्यातला सच्चा क्रिकेटप्रेमी जागृत झाला की मजा बघत बसतात हे माझ्या लक्षात आलय! )
२. गोविंदाचा चित्रपट चुकूनही बघायचा नाही. हा संकल्प म्हणजे माझ्या "सहनशक्तीचा अंत" कुठे आहे याची जाणीव मला व्हायला लागलीय याचा पुरावा.
३. दिवसातून ४ कप कॉफ़ी प्यायली तर मनुष्य नपूंसक बनू शकतो या धक्कादायक निष्कर्शाच्या सत्यासत्यतेबद्दल प्रयोग न करता दिवसात जास्तीत जास्त ३ ग्लास कॉफ़ी प्यायची. ( आईची शिकवण "विषाची परीक्षा कशाला घ्या?" आयतीच अमलात आणली जाईल! )
४. शाळा-कॉलेजचा कोणताही मित्र भेटला तरी गप्पा मारताना शिक्षकांचा विषय टाळायचा. ( रात्री फार अभद्र आणि भेसूर स्वप्न पडतात नंतर ... )
५. वर्गणी, बक्षीसी, स्वेच्छानिधी('डोनेशन'), दक्षीणा, उधारी या स्त्रीलिंगी चिजांपासून 'सुरक्षीत अंतर ठेवणे'.
६(अ). शक्यतो मुलींना फिरायला घेउन जायचे नाही. आणि गेलोच तर पैशाचे पाकीट घरीच ठेउन मग बाहेर पडायचे.
६(ब). तसेच रोजचा खर्च रोज लिहायचा. अशाने खर्च करण्याची सवय आपोआप जाते असे लोक म्हणतात.
*** ६(अ) संकल्प तडीस जाणे शक्य नाही असे ज्या दिवशी वाटेल त्या दिवशी ६(ब) संकल्पालाही तिलांजली दिली जाईल. कारण मुलींना फिरवले नाही तर खर्च मर्यादीत राहतो असेही बुजुर्ग लोकांचे म्हणणे आहे.
७. "आयुष्यात तू काय काय केल आहेस?" अस नरकाच्या दारावर चित्रगुप्ताने विचारल तर पंचाईत नको म्हणून रोजच्या रोज कंटाळा न करता रोजनिशी लिहायची. ( वरती का खाली पाताळात जिथे कुठे यमाची सभा भरत असेल तेथे 'मायक्रोसॉफ़्ट नेटवर्कींग' पोचले असेल अशी आशा बाळगून ब्लॉगच 'अपडेट' करायचा. अश्या प्रकारे सकारात्मक दृष्टीकोनाचा विकास होईल. )
2 Comments:
anudinee he nav changle vatle!!
BTW coffee ajibatch sod. tu ka vishachi 'pariksha' pahtois? coffee pasun mailane lamb raha. nantar khup panchayeet hoil...
nivval apratim.. paach gave inaam..
Post a Comment
<< Home